Święto Zmarłych...

"...Idą ku mnie tylko kalinami, po cierniach, po sinych jagodach, umarli znajomi, kochani. Idą ku mnie tylko po szelestach, między wichry zadyszane wplątani: "Ty ty?! Ach, cóż za pogoda..." Od szronów – brwi ich siwe, młode rzęsy dziwnie ociężały... I głaszczę ich, choć wiem, że – nieżywi... znajomi... ci, których kochałam... Młodzi zamyśleni, zmarnowani, idą ku mnie umarli, kochani...."